अंतरात तू मनात तू
सामावून आहेस ...

शब्दात तू देहात तू
व्यापून आहेस ...

श्वासात तू नयनात तू
भरून आहेस ...

भावनांत तू विचारात तू
गुंतून आहेस ...

मनाच्या गाभाऱ्यात तू
उरून आहेस ...

अस्तित्वात तू वास्तवात तू
जपलेला आहेस ...

कधी हास्यात तर कधी अश्रूत तू
लपलेला आहेस ...

कधी क्षितिजावर तर कधी नक्षत्रामध्ये तू
कोरून आहेस ...

या चांदण्यात या चंद्रमात तू
उजळून आहेस ...

माझ्या नश्वर देहाला मी
तुझ्यात सामावून घेण्यास आतुर आहे ....

कोमल ....................१२/४/१०