गाणे कसे गाऊ गाण्यात सूर नाही
शब्द फितूर झाले मौनाला अर्थ नाही...
चांदण्यांची गर्दी झाली आभाळ रिक्त नाही
नयनात दाटला पाऊस आठवांना जागा नाही...
पुरे झाली माया माझी झोळी मोठी नाही
फाटक्या झोळीला माझ्या कुठे ठिगळच नाही...
ओंजळीत जपलेले क्षण धूसर झाले नाही
टाळते ते गंध वेडे उगाच लोभ बरा नाही...
जुन्या वळणांवर आताशा उगाच रेंगाळत नाही
नशीबच शापित माझे येथे तुझा दोष नाही...
कोमल ६/२/११
kalatay mala
ReplyDelete