टाळते आताशा मी वाट अंधाराची
नकोशी आता मज साथ चांदण्यांची ...
उगाच फाडते मी पान आठवणींची
जाळते उगाच मज याद आसवांची ...
दूर सारते मी वाट हि धुक्याची
मोकळीक हवी मज श्वास घेण्याची ...
सांडली मी झोळी अनमोल आठवांची
उरलीत मजजवळ वेदना बोचणाऱ्या काट्यांची ...
गाळली काही मी कडवी अबोल शब्दांची
करू देत मज जरा संवाद माझ्याच मनाशी ...
कोमल .............................................४/१०/१०
No comments:
Post a Comment