आतुरल्या या सरी ...

आतुरल्या या सरी मिलनास आता
का दरवळतो हा गंध.. का हा काळोख दाटला

तृषार्त मन माझे तुझ्याच सहवासाचे
नाही उरले भान आता मम अस्तित्वाचे

मोह मला तुझ्या रेशमी बाहूपाशांचा
सोसवेना मला मृदुगंध प्राजक्ताचा

दरवळलेली रात आता मुग्ध होऊन गेली
प्रेमाच्या सरींमध्ये चिंब भिजवून गेली

ठाऊक नाही तुला मज सांगावयाचे होते किती
पण मिठीत तुझ्या गुंग होते माझी मति

हलकेच स्पर्श होता तन शहारून गेले
मिलनास आतुरलेले मन बेहोष होऊन गेले

कोमल ...........................२८/६/१०