कोणाच्यातरी येण्याची वाट पाहत मन तिथेच घुटमळत
कधी अंधारात तर कधी वाटेतच अडखळत
कोणाच्यातरी आठवणीने मन उगाच भरून येत
कधी गर्दीत नकळत एकट करून जात
कोणाच्यातरी आवाजाचा मन कानोसा घेत
कधी शांततेतही उगाच आभास देत
कोणाच्यातरी आसवांनी मन भिजून जात
कधी तरी नकळतच पापण्यातून सांडून जात
कोणाच्यातरी बोलण्याने मन नकळत दुखावत
कधी तरी मौन सुद्धा केवढ त्रासदायक ठरत
कोणाच्यातरी विचारात मन हरवून जात
कधी स्वप्नात तर कधी जागेपणीच ते गुंतून जात
कोमल ............................२७/८/१०
No comments:
Post a Comment