चांदण्यांच्या मिठीत चंद्र विसावतो
कधी आसमंत कधी अंधार लाजतो
फुलांच्या मिठीत सुगंध दरवळतो
कधी पान तर कधी काटा शहारून जातो
आईच्या मिठीत ओलावा असतो
कधी मायेचा कधी काळजीचा झरा पाझरतो
आठवांच्या मिठीत क्षण सामावतो
कधी आसवात तर कधी हास्यात सांडतो
गर्दीच्या मिठीत गांगरून जातो
कधी स्वतःपासून कधी लोकांपासून अलिप्त राहतो
आयुष्याच्या मिठीत सौख्य शोधतो
कधी समाधान तर कधी अस्तित्व हरवतो
कोमल .............................................६/३/११
No comments:
Post a Comment