न जाणले मी शब्दातून व्यक्त होण
तुही न जाणलेस कधी माझं मौनातून बोलण
न जाणले मी कधी जखमांना दाखवण
तुही न जाणलेस त्यावर हळुवार फुंकर घालण
न जाणले मी कधी आसवांना वाट मोकळी करणं
तुही न जाणलेस कधी त्यांना स्वतःहून बांध घालण
न जाणले मी कधी अबोल भावनांना दर्शवण
तुही न जाणलेस कधी मुक्या प्रीतीला आपलंस करणं
न जाणले मी कधी तुझ्यात अस्तिव माझं हरवण
तुही न जाणलेस कधी माझ्या स्वप्नांना जपण
न जाणले कधी मी मागे वळून पाहण
तुही न जाणलेस कधी एखादी आर्त हाक देण
कोमल ...............................२५/८/१०
chan, ashich lihit raha
ReplyDelete